دغدغه

سید بن طاووس نقل می کند که یک شب، وقتی تا سحر در سرداب مقدس، به تنهایی مشغول عبادت بود، وقتی سر بر سجده داشت، صدای صاحب الامر(عج) را می شنود که اینطور مناجات می کردند:

«خدایا! شیعیان ما از ما هستند و از بقیه ی طینت ما خلق شده اند. آنها گناهان زیادی را به اتکا بر محبت به ما و ولایت ما کرده اند. اگر گناهان آنها گناهانی است که در ارتباط با توست از آنها درگذر که ما را راضی کرده ای و آنچه از گناهان آنها درارتباط با خودشان و مردم است، خودت بین آنها را اصلاح کن.

خدایا آنها را در مقابل دشمنان ما بخاطر گناهانی که کرده اند در روز قیامت تقاص مکن. خدایا کارهای آنها را در قیامت به عهده ما بگذار، همانطور که امور آنها را در دنیا به عهده ما گذاشته ای.

خدایا اگر اعمال آنها ناچیز و سبک وزن است از اعمال خوب ما بردار و بر روی اعمال آنها بگذار و میزان اعمال آنها را سنگین کن.

خدایا این شیعیان ما از ما هستند و از زیادی گل ما خلق شده اند و به آب ولایت ما عجین شده اند. بخاطر لطفی که به ما داری گناهانشان را به روی آنها نیاور و آنها را ببخش…»